เเรกเริ่มของการเป็นนาคสู่การเป็นพระ
ความสำคัญของการที่คนเราคนนึงคิดจะบวชไม่ใช่เรื่องง่าย
ไม่ว่าจะเป็นเวลา เงิน
เเละความพร้อมของตัวผู้ที่จะบวชเองเเละความมุ่งมั่นที่จะต้องทดเเทนบุญคุณพ่อแม่ที่จะต้องมีพร้อมไปด้วยและ
ยังคงต้องทำสิ่งที่ผู้บวชทุกคนจะต้องทำมันให้ได้คือ การท่องบทอุกาสะ หรือบทบรรพชาอุปสมสบทนั่นเองเพื่อที่เราจะได้ไม่อายใครในโบถส์
ตัวผมเองใช้เวลาภายใน1อาทิตย์เท่านั้นเพราะมีเวลาเท่านั้นจริงๆ
ซึ่งก่อนหน้าจะบวชนั่นผมติดการสอบของมหาลัย1อาทิตย์เต็มๆ
แบบที่กล่าวไว้ข้างต้นว่าต้องหาเวลาที่ตนเองพร้อมจริงๆ
แต่ผมคิดว่าผมพร้อมเเล้วจึงบวชเลย
เริ่มเเรกให้พี่ไปดูฤกษ์บวชเเละเวลาที่จะบวช
ซึ่งผมกะจะบวชระยะสั้นๆเพราะจะได้มีเวลาในการไปเตรียมตัวในการเรียนเทอมต่อไป
คิดในใจว่ากะจะสัก5วัน7วัน
พระท่านบอกไม่มีฤกษ์ใน5วัน7วัน
แต่ได้ฤกษ์9วันเเทน
ซึ่งผมก็ตกลงไม่มีปัญหาอะไรถือว่าเลขสวย พอถึงวันที่ก่อนวันวันบวช
ได้ทำการปลงผมโกนหัว เเละทำการขอขมาต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เรานับถือ
เเละจัดเตรียมเครื่องบวชมาตั้งไว้หน้างาน พอไกล้ค่ำก็มีการเทศสอนนาค
ทำให้ได้เห็นว่าญาติพี่น้องของผมนั้นมีเยอะมากมายจิงๆ เเต่ผมจัดงานเล็กๆนะครับ
พอจบงานวันนี้
เช้าวันรุ่งขึ้น ตี4ต้องมาวัดเตรียมตัวอาบน้ำนาค
เพื่อเตรียมเข้าสู่การเป็นพระอย่างเต็มรูปแบบ
สิ่งที่ทำให้ผมประหลาดใจคือการมาของเพื่อนๆผมนั้นเยอะมากซึ่งก็ทำให้ผมดีใจว่าในการอุปสมบทครั้งนี้ทำให้ทุกคนได้มารวมตัวพร้อมหน้าพร้อมตาอีกครั้งไม่ว่าจะเป็นญาติพี่น้องหรือเพื่อน
ต่อมาเตรียมจัดขบวนเดินแห่รอบโบสถ์ แห่3รอบครับ
พร้อมทั้งโปรยทานไปด้วย พอถึงหน้าโบสถ์ก็ไหว้เสมา เสร็จสัพพร้อมเข้าโบสถ์
ไปนั่งทำพิธีอุปสมบทกะพระอุปปัชชา พร้อมเสร็จสัพจึงได้เป็นพระโดยสมบูรณ์
พอออกจากโบสถ์ก็ได้ยินเสียงคนพูดว่าไหนขอดูหน้าพระที่ท่องครั้งเดียวหน่อย
พร้อมหันมาเห็นคนก้มลงไหว้กันเต็มเลย ผมก็ไม่รู้เพราะอะไร พร้อมได้ฉายาว่า
กิตติปฺญโญ ซึ่งเเปลว่า ผู้มีปัญญาเป็นเกียรติ
ซึ่งมารู้ทีหลังว่าเกิดวันเดียวกับพระที่ตั้งชื่อให้
พอตอนบ่ายก็จะมีการเลี้ยงที่เรียกว่าเลี้ยงฉลองพระใหม่
ต้องนั่งกินกะเจ้าอาวาสเป็นครั้งเเรก..........ครับเป็นกันทุกคนเเน่ๆเเทบไม่ตักอะไรเลย
ถามว่าหิวไหม หิวครับเเต่เกรงๆยังไงบอกไม่ถูก555 พอฉันท์เสร็จพระองค์อื่นก็กลับกุฏิ
ส่วนเราก็นั่งรอดูเเขกในงานพอตกเย็นก็กลับกุฏิซึ่งพอเเม่ของผมก็ดูๆเหมือนจะเป็นห่วงหน่อยๆเเต่ผมอยู่ได้ครับ
เพราะผมอยู่หอคนเดียวตลอด
พอถึง กฏิ
ก็อยู่ได้นะครับเเต่แมวเยอะไปหน่อยเเต่ต้องทนได้ครับ
ห้องอาบน้ำคล้ายๆกะวัดทั่วไปเเต่ต้องทนกับน้ำเย็นก็ต้องทนครับ5555เพราะเราเป็นพระต้องอดทน
พอตกเย็นมีหลวงพี่องค์นึงมาสอนการนุ่งห่มจีวร เเละพาผมไปในโบสถ์ตอนกลางคืน
เพื่อทำวัตรเย็น ซึ่งผมก็พอได้รู้มาจากการเข้าค่ายธรรมมะที่ไปบ่อยมากตอนมอต้น
จึงเข้าใจเร็วเเละพอท่องตามไปได้ พอตกกลางคืน ถามว่าเหงาไหม
ก็มีนะครับบางทีมันคนละบรรยากาศกะการอยู่หอคนเดียวเเต่ก็คล้ายกัน
อยู่หอจะนอนจะเดินจะกินตอนไหนก็ได้ตามสบาย อยู่กฏิ เดิน นอน นั่งต้องสำรวม
กินห้ามกินหลังเที่ยงของเคี้ยวทุกชนิด กินได้เเต่น้ำปานะ พวกน้ำหวาน นม ชา
เเรกๆก็หิวนะครับ เเต่ก็ทนได้
เพราะการอยู่ที่กุฏิทำให้เราต้องนอนเร็วไม่รู้เพราะอะไรเหมือนกัน
กิตติปฺญโญ
